Οι αγορές ταύρων γεννιούνται μέσα στον πεσιμισμό, μεγαλώνουν με τον σκεπτικισμό, κορυφώνονται με την αισιοδοξία και πεθαίνουν μέσα στην ευφορία
(Τζόν Τέμπλετον)

Πέμπτη 4 Απριλίου 2013

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ μια μικρή ΙΣΤΟΡΙΑ (Κόστος Αγοράς ενός Ακινήτου και επιπτώσεις στην εγχώρια οικονομική δραστηριότητα)



Κόστος Αγοράς ενός Ακινήτου και επιπτώσεις στην εγχώρια οικονομική δραστηριότητα

Με την συζήτηση που γίνεται για την φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας,
είναι ευκαιρία να επανεξετασθούν από την πολιτεία στο σύνολο τους όλες οι επιβαρύνσεις (τόσο οι εφάπαξ όσο και οι τρέχουσες) που υφίσταται ένα ακίνητο με γνώμονα να επανακάμψει η οικοδομική δραστηριότητα και όλες οι σχετιζόμενες αγορές με τα ακίνητα (π.χ. παραγωγή οικοδομικού σιδήρου, αλουμινίου, ξύλου, τούβλων, τσιμέντων, λοιπών αδρανών υλικών, επίπλων, σωλήνων, κ.ο.κ. αλλά και πολλών  επαγγελμάτων όπως μηχανικών, αρχιτεκτόνων, οικοδόμων, υδραυλικών, ηλεκτρολόγων, και πολλών άλλων που καλύπτουν σημαντικό μέρος της οικονομίας).

Για παράδειγμα η αγορά, σήμερα, ενός διαμερίσματος 100 τ.μ. αγοραίας αξίας 100.000 €  και αντικειμενικής αξίας 200.000 €,  επιβαρύνεται:

 α) άμεσα με  φόρο μεταβίβασης και νομικά έξοδα συνολικά 26.000€ ή σε ποσοστό 26% επί της αξίας αγοράς.

β) έμμεσα με Πρόσθετες Ετήσιες Φορολογικές Επιβαρύνσεις (δημοτικά τέλη και φόροι, τέλος ακίνητης περιουσίας,  ειδικό τέλος στα ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα και ερτ) που δεν είναι αμελητέα και ξεπερνούν ετησίως τα 1.000€ ή σε ποσοστό το 1,1% επί της αξίας αγοράς.

γ) επίσης έμμεσα με Πρόσθετα  Έξοδα όπως είναι συντήρησης και άλλα ποικίλα αστάθμητα έξοδα όπως πρόσφατα είναι το Πρόστιμο Τακτοποίησης Αυθαιρέτων & η Αμοιβή μηχανικού, έλεγχος Εξοικονόμησης Ενέργειας κ.ά. χωρίς να παραλείπονται έξοδα από ανάληψη δανείων κ.λπ. Το ποσό αυτών των εξόδων ξεπερνά σε κάποια περίοδο και το ύψος των 7.000€ ή σε ποσοστό το 7,1% επί της αξίας αγοράς του ακινήτου.

Συνολικά σήμερα η αγορά ενός ακινήτου επιφέρει, σε σχέση με την χρησιμότητα του, δυσανάλογα μεγάλη οικονομική επιβάρυνση στον αγοραστή που ξεπερνά ως ποσοστό το 34% της αξίας αγοράς του. Η διατήρηση του σημαίνει για τον ιδιοκτήτη ότι στην επόμενη, το αργότερο δεκαετία, θα κληθεί να πληρώσει τόσο χρήματα σε φόρους και έξοδα όσα χρειάσθηκε για να το αγοράσει. Συνεπώς όχι είναι ασύμφορη η διατήρηση του αλλά και αδύνατη, σε περίοδο που τα εισοδήματα τείνουν να μειωθούν πάνω από 30% και η τραπεζική ρευστότητα είναι περιορισμένη.
Η κατάσταση αυτή οδηγεί σχεδόν σε μηδενισμό τις αγοραπωλησίες, διότι κανείς δεν έχει συμφέρον ούτε να κατέχει ακίνητο ούτε να αποκτήσει.
Αποτέλεσμα είναι η οικοδομική δραστηριότητα, μετά από συνεχείς μειώσεις τα τελευταία χρόνια, να έχει περιοριστεί το έτος 2012 μόλις στο 16%  της συνολικής της δραστηριότητας της κατά το έτος 2005, δηλαδή λίγο πριν ξεκινήσει η κρίση.
  
Συνολική Οικοδομική Δραστηριότητα
Έτη
όγκος χιλ. κυβ. μέτρα
Δείκτης Μεταβολής 2005=100
Ετήσιες Μεταβολές
2005
102.234
100

2006
82.293
80
-20%
2007
78.206
76
-5%
2008
64.800
63
-17%
2009
49.223
48
-24%
2010
37.363
37
-24%
2011
23.186
23
-38%
2012
16.491
16
-29%
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑ∆ΟΣ




Η απόκτηση ακινήτου συνεπώς πρέπει να επανεξετασθεί μαζί με όλες τις  επιβαρύνσεις  όπως μεταβίβασης, συμβολαιογραφικά, δικηγορικά, υποθηκοφύλακα, κληρονομικά, κ.ά, οι οποίες έχουν διαμορφωθεί σε τέτοιο ύψος που αποτρέπουν  σήμερα ακόμα και την στοιχειώδη λειτουργία της αγοράς ακινήτων αλλά και κάθε δραστηριότητας που αφορά σε επισκευές ή και ανακαινίσεις ακινήτων.
Η υπερφορολόγηση τους δεν αφήνει οικονομικά περιθώρια αποταμίευσης και δαπάνης της ακόμα και για εργασίες που έχουν σκοπό να βελτιώσουν τα υφιστάμενα ακίνητα (δαπάνες εξοικονόμησης ενέργειας, ανακαίνιση όλου του σπιτιού ή μέρη του όπως κουζίνας, σαλονιού, μπάνιου, κ.ά.). Επίσης, η ολοένα διευρυνόμενη απόκλιση μεταξύ της αγοραίας αξίας ενός ακινήτου από την αντικειμενική εκφράζει με τον καλλίτερο δυνατό τρόπο τις στρεβλώσεις που το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο για την αγορά ακινήτων έχει δημιουργήσει. Χρειάζεται μεταξύ άλλων η αλλαγή του τρόπου προσδιορισμού και πληρωμής του φόρου μεταβίβασης. Συγκεκριμένα
στο μέλλον ο πωλητής πρέπει να πληρώνει τον φόρο, ο οποίος θα υπολογίζεται ως διαφορά μεταξύ τιμής πώλησης και κτήσης του ακινήτου αφαιρούμενης της επίπτωσης  του πληθωρισμού που προέκυψε στην περίοδο διακράτισης του ακινήτου. Με την μέθοδο αυτή επιτυγχάνεται  αξιοπιστία στις δηλούμενες αξίες στα συμβόλαια (διότι και τα δύο μέρη έχουν συμφέρον να δηλώσουν το πραγματικό τίμημα) και περιορίζονται σημαντικά γραφειοκρατικά εμπόδια (κατάργηση αντικειμενικών αξιών) που αυξάνουν το κόστος του δημοσίου.

Στον πίνακα που ακολουθεί δίνεται ένα παράδειγμα προσαρμογής των επιμέρους στοιχείων κόστους στις ανάγκες της αγοράς ώστε να επιτευχθεί άνοδος στην οικοδομή και ιδιαίτερα στα συναφή επαγγέλματα.

Αποτελεί μεγάλο ερωτηματικό για ποιον λόγο αργούν να γίνουν οι αναγκαίες προσαρμογές των εν λόγω επιβαρυντικών στοιχείων κόστους σε μια περίοδο που η ύφεση προκαλεί τεράστιο πόνο σε χιλιάδες ανθρώπους καθιστάμενους ανέργους παρότι υπάρχουν στην χώρα μας στον συγκεκριμένο τομέα αντικειμενικές δυνατότητες δημιουργίας άμεσα απασχόλησης και παραγωγής.

Από την ανάκαμψη αυτής της κατεξοχήν εγχώριας παραγωγικής δραστηριότητας, αξιοποιείται ένας καθαρά εσωτερικός πόρος που θα αυξήσει σε σύντομο διάστημα την παραγωγή, την απασχόληση και τα εισοδήματα που θα προσφέρουν περισσότερους φόρους από ότι σήμερα προσφέρουν τα ακίνητα στο σύνολο τους. 

  ------------------------

a) διαβάστε
  

β) ακούστε
ΜΟΥΣΙΚΗ
 
γ) χαμογελάστε!
ΑΝΕΚΔΟΤΑ
 
δ) φιλοσοφείτε!
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
 
ε) επενδύστε!


Μουσικές Επιλογές!
 

Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)