Η ατομική περιουσία ως Ανθρώπινο Δικαίωμα, προϋπόθεση κάθε Γενικευμένης Ευημερίας

Η διαχρονική δραματική μείωση του Ιδιωτικού Τομέα που συνοδεύτηκε με την σοβαρή κάμψη του εθνικού εισοδήματος και της απασχόλησης και την αύξηση της ανεργίας καθώς και οι ανεξέλεγκτες φοροεπιδρομές στα φυσικά πρόσωπα (παρά το όργιο της "φοροδιαφυγής") γίνονται γιατί δεν υπάρχει συνταγματικός περιορισμός ή έστω νόμος που να περιορίζει τις αποφάσεις της πολιτικής ηγεσίας σε οικονομικά θέματα.

Η κάθε Κυβέρνηση, μπορεί ανά πάσα στιγμή να μειώνει ή να αφαιρεί την ατομική περιουσία χωρίς όρους και περιορισμούς, αρκεί η επίκληση μιας πολιτικής, μιας οιασδήποτε πολιτικής.

Είμαστε στο έλεος των κομμάτων που ψηφίζουμε, επαφιόμαστε στην καλή τους θέληση.

Από το 1975 και μετά, σύμφωνα με τον Γ. Μπήτρο * τα περιουσιακά δικαιώματα των Ελλήνων καταργήθηκαν και βέβαια χωρίς ο απλός πολίτης να ενημερωθεί περί τούτου. Προς ενίσχυση αυτού του συμπεράσματος μια μαρτυρία και ένα συμβάν. Ο Μαυρογορδάτος (1988, 138) γράφει:

«Ποτέ πριν δεν είχε δείξει μια συντηρητική αστική κυβέρνηση τέτοια περιφρόνηση για το απαραβίαστο της ατομικής ιδιοκτησίας.»

Σε μια ευνομούμενη πολιτεία, η ατομική περιουσία πρέπει να αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο λειτουργίας της, είναι κάτι πολύ περισσότερο από Ανθρώπινο Δικαίωμα, το οποίο πρέπει να προστατεύεται συνταγματικά, είναι η περιουσία είναι αυτή η ίδια η Ανθρώπινη Ζωή! Χωρίς αγαθά ο άνθρωπος λιμοκτονεί, πεθαίνει. Χωρίς περιουσία, στην καλλίτερη περίπτωση αν επιζήσει περνά στην δουλεία.

Είναι γνωστό, υπό διάφορα προσχήματα στο παρελθόν, σε διάφορες χώρες, φορολογήθηκε η περιουσία προκειμένου να αφανισθούν χιλιάδες ή και εκατομμύρια άνθρωποι χωρίς την χρήση όπλων. Για τον λόγο αυτό είναι πανανθρώπινη Αξία και Ανάγκη η αναγνώριση στα συντάγματα των κρατών ότι η ατομική περιουσία είναι Ανθρώπινο Δικαίωμα.

Αν προστατευόταν η ατομική περιουσία, μικρή ή μεγάλη, κάθε Έλληνα καθώς και το ατομικό του εισόδημα πλέον οι υποχρεωτικές εισφορές προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία, και η προστασία ήταν συγκεκριμένη και συνταγματική δεν θα είχαμε φτάσει στο οικονομικό κώμα που βρισκόμαστε τώρα. Το άσχημο δε είναι ότι ακόμα δεν υπάρχει νομική και πραγματική προστασία των οικονομικών κάθε πολίτη αλλά και ούτε γίνεται καμιά συζήτηση περί αυτού. Το κράτος, υπό οποιαδήποτε αιτία ή αφορμή μπορεί νόμιμα να αδικοπραγεί σε βάρος κάθε έντιμου πολίτη μειώνοντας ή και αφαιρώντας κάθε περιουσιακό στοιχείο του χωρίς κανένας νόμος να το περιορίζει. Είμαστε στο έλεος όσων κατά καιρούς μας διοικούν, ούτε σε δουλοπαροικίες δεν συνέβαιναν αυτά που σήμερα το κράτος μας μπορεί ακόμα περισσότερα σε βάρος μας να κάνει....

Αν υπήρχε συνταγματική προστασία της νόμιμα αποκτηθείσας περιουσίας, τότε από τα πράγματα η ασωτία των κομμάτων θα ήταν περιορισμένη μη δυνάμενη να βρει έτοιμους πόρους για άμεση αρπαγή και κατανάλωση. Θα υποχρεωνόταν σε συνετή και συνεπώς ανταποδοτική πολιτική.

Άρα προέχει, οποιασδήποτε μεταρρύθμισης, η συνταγματική προστασία της περιουσίας των πολιτών, χωρίς αυτή δεν μπορεί να ευδοκιμήσει η οικονομία.

---------------------------------------------------------------------------------------------- *Γεώργιος Μπήτρος, Ομότιμος Καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών

Γιατί πτωχεύσαμε και τι κάνουμε

..............................................................................................................................................