Τι είναι το The Amaltheia's Investment Portfolio;
Οι επενδύσεις του αφορούν σε τίτλους εισηγμένους σε επίσημες οργανωμένες χρηματιστηριακές αγορές.
Επιλέγει κυρίως τίτλους που αποτελούνται είτε από καλάθια μετοχών που αντικατοπτρίζουν, κατά κανόνα, διαχρονικά τις εξελίξεις στις οικονομίες διάφορων χωρών, οικονομικών κλάδων ή και εμπορευμάτων είτε από μετοχές μεμονωμένων επιχειρήσεων. Έτσι, οι επενδύσεις του συγκροτούν ένα διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο, που περιλαμβάνει μετοχές μιας χώρας, ενός οικονομικού κλάδου ή ακόμα και μιας ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής.
Κύριο χαρακτηριστικό του είναι ότι κυριαρχείται από Διαπραγματεύσιμα Αμοιβαία Κεφάλαια (ETF) που καταγράφουν τις χρηματιστηριακές επιδόσεις ομάδος μετοχών.
Απευθύνεται σε όποιον ενδιαφέρεται να εμπλουτίζει τις γνώσεις και τους προβληματισμούς του στην αποτελεσματικότητα διαφορετικών τύπων-μοντέλων διαχείρισης επενδυτικών χαρτοφυλακίων. (*)
Οι βασικές επενδυτικές αρχές διαχείρισης του «The Amaltheia's Investment Portfolio» είναι:
1. επενδύεται εκείνο το μέρος του εισοδήματος το οποίο προορίζεται για μακροχρόνια αποταμίευση.
2. η διάρκεια της συνολικής επένδυσης (όχι των επί μέρους τίτλων) είναι στο διηνεκές.
3. πραγματοποιείται διασπορά των επενδύσεων τόσο γεωγραφικά (Ευρώπη, Αμερική, Ασία κ.ά.) όσο και σε διάφορα περιουσιακά στοιχεία (μετοχές, καταθέσεις, ομόλογα, πολύτιμα μέταλλα, ακίνητα ή και σε παράγωγα για λόγους αντιστάθμισης κινδύνων) ώστε να αντιμετωπίζεται η αβεβαιότητα του μέλλοντος.
4. καθορίζεται ανώτατο μέγεθος ανά επενδυτική θέση σε ποσοστό 5% του συνολικού χαρτοφυλακίου με σκοπό τον περιορισμό των ζημιών σε περιπτώσεις εμφάνισης αστάθμητων ζημιογόνων γεγονότων.
5. χρησιμοποιούνται επενδυτικές τεχνικές για παρακολούθηση των τάσεων και διακυμάνσεων της Αγοράς (κυρίως κινητοί μέσοι όροι και καθορισμός κινητών ορίων παύσης ζημιών και εξόδου από συγκεκριμένη επενδυτική θέση).
6. διακρίνεται σε:
Επενδυτικό Χαρτοφυλάκιο (30%): Περιλαμβάνει τίτλους επενδύσεων για τους οποίους έχει αποφασισθεί η διακράτηση τους για μακρά περίοδο (πέραν των 12 μηνών). Παρέχει ένα αναγκαίο μίγμα διαφοροποιημένων επενδύσεων, εξασφαλίζοντας χαμηλό λόγο ρίσκου/απόδοσης και με σκοπό ιδιαίτερα τη δημιουργία μακροπρόθεσμα υπεραξίας από την άνοδο των τιμών των τίτλων,
Εμπορικό Χαρτοφυλάκιο (60%): Περιέχει τίτλους που συνδέονται χρονικά με το Χαρτοφυλάκιο με ένα μικρότερο ορίζοντα επένδυσης. Ο λόγος ρίσκου/απόδοσης είναι υψηλότερος, η διαχειριστική όμως πολιτική εστιάζει στο να αξιοποιεί τις παρουσιαζόμενες επενδυτικές ευκαιρίες στην Αγορά και σε
Χαρτοφυλάκιο Διαθεσίμων (10%): Αφορά σε εκείνο το μέρος διαθεσίμων που το αποτελούν διάφορα μέσα της χρηματαγοράς (Καταθέσεις σε Τράπεζες, Α/Κ Διαθεσίμων, Έντοκα Γραμμάτια ή και Ομόλογα διάρκειας μέχρι 12 μηνών κ.ά).
7. το επενδυτικό χαρτοφυλάκιο αναδιαρθρώνεται, συνήθως, μια φορά το έτος.
Με βάση τις ανωτέρω αρχές έχουν συσταθεί και παρακολουθούνται τρείς τύποι χαρτοφυλακίου ανάλογα σε ποιά αγορά απευθύνονται (ελληνική, διεθνή) και πόσο ενεργητικά είναι διαχειρίσιμοι οι επιμέρους τοποθετήσεις.
Επενδυτική φιλοσοφία της διαχείρισης των χαρτοφυλακίων είναι ο σημαντικός περιορισμός του πιστωτικού κινδύνου (δηλαδή απώλειας κεφαλαίου),ο προσανατολισμός των επενδύσεων σε ευρύτερους οικονομικούς τομείς (χωρών, κλάδων, κ.λ.π.) που παρουσιάζουν ανάπτυξη και η χρήση τεχνικών εργαλείων για την μεσομακροπρόθεσμη αξιοποίηση των επί μέρους επιλογών του.
(*) Διευκρινίζεται ότι το The Amaltheia's Investment Portfolio δεν ενεργεί σε καμιά περίπτωση ως σύμβουλος επένδυσης, δεν υποστηρίζει την αγορά ή την πώληση οποιασδήποτε επένδυσης και δεν φέρει καμιά ευθύνη για τα δεδομένα και τις πληροφορίες που χρησιμοποιεί και οι οποίες αποκτώνται από γνωστές πηγές του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου.
Επιπλέον, υπενθυμίζεται σε κάθε ενδιαφερόμενο ότι η προηγούμενη απόδοση δεν εγγυάται τα μελλοντικά αποτελέσματα.
ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΧΑΡΤΟΦΥΛΑΚΙΟΥ
ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΧΦ
Περιέχει τίτλους που συνδέονται χρονικά με το ΧΦ με ένα σχετικά μικρό ορίζοντα επένδυσης.
Σε κάθε θέση τοποθετείται μέχρι το 2% του συνολικού κεφαλαίου. Μπορεί να αυξηθεί, σε ορισμένες περιπτώσεις, μέχρι 4% και με την προϋπόθεση ότι η αύξηση αυτή είναι συστατικό στοιχείο επενδυτικής τακτικής (π.χ "πυραμίδωμα"). Για τοποθετήσεις σε ΑΚ, ETF ή Μετοχές επενδυτικών χαρτοφυλακίων το εν λόγω ποσοστό μπορεί να φτάσει σε 5% ή κατά εξαίρεση και σε 10%. Ειδικά για τοποθετήσεις σε αυτούσιο χρυσό/ασήμι, το εν λόγω ποσοστό, για εξαιρετικές περιπτώσεις που έχουν να κάνουν με τις συνθήκες που επικρατούν στην αγορά, μπορεί να φθάσει κατά ανώτατο ποσοστό σε 20%.
Καθορίζεται ανώτατο Ποσοστό (περιθώριο) Αποδοχής Ζημιάς (ΠΑΖ) , κατά κανόνα, μέχρι 25% επί της μεγίστης αξίας που εμφάνισε ιστορικά κάθε θέση από τη στιγμή που αγοράστηκε. Με βάση το ορισθέν Ποσοστό Αποδοχής Ζημιάς (ΠΑΖ) υπολογίζεται το Κινητό Όριο Τιμής Πώλησης (Κ.Ο.Τ.Π.). Οι πωλήσεις, στην πράξη, γίνονται σε τιμές της Αγοράς (Market Prices),μετά την διαπίστωση της διάσπασης του Κινητού Όρίου Τιμής Πώλησης (Στο θεωρητικό χφ, που διαχειρίζομαι, οι "πωλήσεις" γίνονται την ίδια ημέρα της διάσπασης του Κ.Ο.Τ.Π.)
Οι τιμές υπολογίζονται στο κλείσιμο.
ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΟΥ ΧΦ
Περιλαμβάνει τίτλους επενδύσεων για τους οποίους έχει αποφασισθεί η διακράτηση τους για μακρά περίοδο .
Παρέχει ένα αναγκαίο μίγμα διαφοροποιημένων επενδύσεων, επιδιώκοντας να εξασφαλίσει χαμηλό λόγο ρίσκου/απόδοσης.Για το σκοπό αυτό διευρύνονται οι επιλογές και σε τίτλους εκτός ελληνικής αγοράς.
Ειδικότερα περιλαμβάνει: Αμοιβαία Κεφάλαια Κρατικών και Εταιρικών Ομολόγων, Διαθεσίμων, Ακίνητα (κυρίως μέσω Α/Κ, Μετοχών, E.T.F.) και Πολύτιμα Μέταλλα (κυρίως σε αυτούσια μέταλλα όπως χρυσά νομίσματα και ράβδοι/πλακίδια χρυσού/ασημιού ή σε μικρότερη έκταση μέσω διαπραγματεύσιμων Αμοιβαίων Κεφαλαίων όπως ETF GLD, ETF SLV ή ΑΚ Μετοχών ορυχείων κ.ά).
Πραγματοποείται ετήσια αναδιάρθρωση του χ/φ (Calendar Rebalancing): Επειδή οι αγορές παρουσιάζουν απρόβλεπτες διακυμάνσεις, η τακτική της αναδιάρθρωσης του χ/φ, π.χ. μια φορά τον χρόνο, στα ανωτέρω καθορισθέντα ποσοστά κατανομής του κεφαλαίου τείνει να προσδίδει ευστάθεια και βελτίωση μακροπρόθεσμα των αποδόσεων.
Ο ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΗΣ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑΣ
Όλες οι τοποθετήσεις διατρέχουν το κίνδυνο σημαντικής μείωσης της αξίας των ή και απαξίωσης τους από την ενδεχόμενη έλευση αρνητικών παραγόντων μη δυνάμενων να προβλεφθούν. Η διαφοροποίηση των επενδύσεων τείνει να μειώνει τον συνολικό κίνδυνο. Σε καμμιά περίπτωση οι προηγούμενες αποδόσεις δεν εγγυώνται τις μελλοντικές.
Μικρά μυστικά επιτυχίας
Οι επενδύσεις παρέχουν το πλεονέκτημα των κερδών και το μειονέκτημα των ζημιών.
Τα κεφάλαια είναι λίγα και οι ευκαιρίες ατέλειωτες. Ενδεχόμενες ζημιές σε άστοχες επενδύσεις γρήγορα εξαντλούν το περιορισμένο κεφάλαιο και καθηλώνουν κάθε νέα επενδυτική προσπάθεια. Η προστασία του κεφαλαίου πρέπει να είναι το πρώτο, κυριολεκτικά το πρώτο, μέλημα του επενδυτή.
Ορισμένες τακτικές συμβάλουν στον στόχο αυτό. Οι τακτικές αυτές είναι κάτι σαν μικρά κρυμμένα μυστικά, που η εμπειρία ή και η συστηματική έρευνα έχει αποκαλύψει. Όλα αυτά συνδυασμένα μεταξύ τους, κατά την κρίση και το προφίλ του επενδυτή, αποτελούν κατάλληλο υλικό για την εκπόνηση ενός μακροπρόθεσμου επενδυτικού σχεδίου, απαραίτητου για την επιτυχία.
ΜΥΣΤΙΚΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΧΑΡΤΟΦΥΛΑΚΙΟΥ
1) Περιθώριο Αποδοχής Ζημιάς (ΠΑΖ). Ορίζουμε για κάθε επενδυτική θέση ένα ποσοστό ζημιών που είμαστε σε θέση να αποδεχτούμε προκειμένου να προστατέψουμε μέρος του κεφαλαίου μας, όταν τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως επιθυμούμε.
Συνήθως το ποσοστό που χρησιμοποιώ είναι 25% για μετοχικούς τίτλους και 35% για τα εμπορεύματα. Νοείται ότι μπορούν να ορισθούν και διαφορετικά ποσοστά όπως 10%, 15% ή και 50% .Το κριτήριο που συνήθως χρησιμοποιώ για καθορισμό του ΠΑΖ είναι η μεταβλητότητα της τιμής του τίτλου. Έτσι για τίτλους με μικρή μεταβλητότητα τείνω να υιοθετώ μικρά ποσοστά ενώ για τίτλους υψηλής μεταβλητότητας υψηλότερα ποσοστά που σημαίνει αποδοχή υψηλότερου κινδύνου. Η πρόταση είναι να πωληθεί κάθε θέση όταν η αξία της έχει μειωθεί περισσότερο από το ορισθέν ποσοστό π.χ. 25% ή 35%.
Για παράδειγμα, αν ένας τίτλος αγορασθεί στα 100 € , ορισθεί ΠΑΖ 25% και κλείσει κάτω από 75€ θα πρέπει να πουληθεί την επόμενη χρηματιστηριακή ημέρα. Η τιμή πώλησης είναι κινητή και προσδιορίζεται κάθε φορά που η τιμή του τίτλου επιτυγχάνει, στο κλείσιμο, νέο υψηλό.
Πιο αναλυτικά: μετά την αγορά ενός τίτλου, η τιμή κλείνει στα 120€, η νέα κινητή τιμή πώλησης του τίτλου θα είναι 120Χ75%=90€, δηλαδή υψηλότερη από την προηγηθείσα 75€. Έστω η τιμή συνεχίζει την άνοδο και κλείνει σε 150€, η νέα κινητή τιμή πώλησης θα είναι 150Χ75%=112,5€ κ.ο.κ.
Με την στρατηγική του Περιθωρίου Αποδοχής Ζημιάς ακολουθούμε ένα τίτλο στην ανοδική του πορεία και τον εγκαταλείπουμε όταν η πτώση της τιμής ξεπερνά το καθορισθέν ποσοστό. Η στρατηγική αυτή αποτελεί σημαντικό μέρος της επενδυτικής πολιτικής ιδιαίτερα στο μέρος του Εμπορικού Χαρτοφυλακίου.
2) Μέγεθος Θέσης. Το πόσο θα επενδύσεις σε κάθε θέση (τίτλο) είναι ζωτικής σημασίας παράγων για την μακροχρόνια βιωσιμότητα του χαρτοφυλακίου.
Πολλοί επενδυτές τείνουν να χρησιμοποιούν πολύ μεγάλα ποσά σε ένα τίτλο, στον οποίον συμπεριφέρονται ως ερωτευμένοι, πιστεύοντας ότι σύντομα και πλουσιοπάροχα θα τους ανταμείψει. Όμως, πολλές φορές, βρίσκονται να χάνουν την περιουσία τους που με τόσο κόπο και χρόνο απέκτησαν.
Ο καθορισμός ενός ποσοστού 2% επί της συνολικής αξίας του χαρτοφυλακίου παρέχει ικανοποιητική κατανομή του συνολικού κεφαλαίου σε κάθε μεμονωμένο τίτλο (μετοχή, ομόλογο κ.ά), ποσοστό που μπορεί να φθάσει το 5% σε περιπτώσεις τοποθετήσεων σε Αμοιβαία Κεφάλαια ανάπτυξης ή αξίας.
Καθορισμός μικρότερων ποσοστών δείχνουν συντηρητικότερη διαχείριση του κινδύνου ενώ μεγαλύτερα ποσοστά διάθεση για επιθετικότερη στάση απέναντι στον κίνδυνο. Αποφύγετε τις ακρότητες, συνήθως καταλήγουν σε αποτυχία. Θέσεις που διαχρονικά αποδεικνύονται κερδοφόρες και αποκτούν σημαντικό μέρος χαρτοφυλακίου πρέπει να «τρυγιούνται» κατά το υπερβαίνον μέρος της αρχικής θέσης τους. Η τακτική του ετήσιου rebalancing (αναδιάρθρωσης) συμβάλει σε αυτό.
3) Κατανομή Κεφαλαίου. Η επένδυση είναι συνδεδεμένη με την αβεβαιότητα. Απρόβλεπτα γεγονότα ανατρέπουν την κανονική ροή των πραγμάτων, με ακραίες επιπτώσεις, αρνητικές ή θετικές πάνω στην επένδυση. Το γεγονός αυτό μας κάνει να ενεργούμε με περίσκεψη και να αναλαμβάνουμε μετρημένους κινδύνους. Το άγνωστο που περικλείει κάθε επένδυση δεν επιτρέπεται να παραβλέπεται. Η αποδοχή ότι η αβεβαιότητα είναι μέρος της επένδυσης είναι αναγκαία. Ένας βασικός τρόπος αντιμετώπισης της είναι η διαφοροποίηση του χαρτοφυλακίου, που αποτελεί αρχή της χρηματοοικονομικής διαχείρισης για την προστασία του κεφαλαίου.
Η κατανομή κεφαλαίου (διαφοροποίηση) αναφέρεται στη διασπορά των επενδύσεων ανάμεσα σε διαφορετικές κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων (Ομόλογα, Καταθέσεις, Πολύτιμα Μέταλλα, Ακίνητα, Εμπορεύματα, Μετοχές) και όχι σε διαφορετικούς τίτλους του ιδίου κλάδου (π.χ. τραπεζικές μετοχές).
Η ομορφιά της κατανομής είναι ότι οι αποδόσεις των επιμέρους περιουσιακών στοιχείων δεν κινούνται παράλληλα αλλά σε κύκλους, κατά κανόνα, αντίθετους μεταξύ τους που προσφέρουν τελικά την μικρότερη δυνατή διακύμανση στην συνολική απόδοση.
Έτσι για παράδειγμα όταν η οικονομία είναι ανερχόμενη οι αποδόσεις των μετοχών αυξάνουν, ενώ είναι πιθανόν στην ίδια περίοδο να υποχωρούν οι τιμές στα πολύτιμα μέταλλα. Σε περιόδους αύξησης του πληθωρισμού τα επιτόκια των καταθέσεων ευνοούνται. Όταν επικρατούν ανησυχίες για την πορεία της οικονομίας και η αβεβαιότητα σπάει ρεκόρ οι τιμές του χρυσού και όχι μόνο σημειώνουν κατακόρυφη άνοδο. Επειδή οι οικονομικοί κύκλοι δεν είναι προβλέψιμοι, η κατανομή του κεφαλαίου παίζει καθοριστικό ρόλο για την προστασία της επένδυσης και την απόδοση της στη διάρκεια των ετών. Με άλλα λόγια, η κατανομή του κεφαλαίου, μας αφήνει να κοιμόμαστε ήσυχα.
Βασικός άξονας της κατανομής κεφαλαίου που ακολουθούν, με μικρές αποκλίσεις, τα χαρτοφυλάκια της Αμάλθειας παρουσιάζεται στο διάγραμμα.
4) Ετήσια Αναδιάρθρωση. Μια φορά το έτος επαναφέρουμε τη διάρθρωση του χαρτοφυλακίου στην προβλεπόμενη κατανομή κεφαλαίου. Αυτό συμβαίνει διότι με την πάροδο του χρόνου η κατανομή των περιουσιακών στοιχείων εκτρέπεται από την αρχική και τείνει να γίνει πολύ επικίνδυνη για ορισμένα περιουσιακά στοιχεία και περισσότερο συντηρητική για άλλα. Η στρατηγική της επανεξισορρόπισης του κεφαλαίου στην επιθυμητή διάρθρωση έχει στόχο την άμβλυνση των κινδύνων και την επίτευξη καλλίτερης απόδοσης μακροπρόθεσμα. Στο ερώτημα πότε πρέπει να γίνεται η εξισορρόπηση δεν υπάρχει συγκεκριμένη απάντηση. Μερικοί προτιμούν μια φορά το χρόνο σε συγκεκριμένη περίοδο και άλλοι ορίζουν διαφορετικά διαστήματα, μεγαλύτερα ή μικρότερα (π.χ. κάθε 6 ή 15 μήνες κ.ο.κ). Πρακτικά αυτό που έχει σημασία είναι να μην εγκαταλείπεται η στρατηγική αυτή και να χρησιμοποιείται ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που σημειώνεται μεγάλη απόκλιση από την αρχική κατανομή.
Για παράδειγμα, μεταξύ 1970 και 2008 οι αποδόσεις στον χρυσό και στον δείκτη Dow Jones διαμορφώθηκαν περίπου κατά ετήσιο μέσο όρο σε 8,5% και 7,2% αντίστοιχα.
Αν ένα κεφάλαιο είχε ισοκατανεμηθεί μεταξύ χρυσού και ενός πακέτου μετοχών στην αναλογία που συμμετέχουν στον Dow Jones και στην περίοδο αυτή εφαρμοζόταν με συνέπεια η στρατηγική της ετήσιας αναδιάρθρωσης τότε οι ετήσιες αποδόσεις θα αύξαναν στα σε 9,6% και 8,4% αντίστοιχα.
Στο ενδεικτικό παράδειγμα, της ισόποσης επένδυσης το 1970 από 100$ σε χρυσό και μετοχές στον Dow Jones, στο έτος 2008 το αρχικό κεφάλαιο των 200$ θα είχε διαμορφωθεί σε 3.908$, χωρίς την τακτική της ετήσιας αναδιάρθρωση, και σε 5.920$ αν συνεπώς και κάθε έτος επανακαθίσταντο τα αρχικά ποσοστά ισορροπίας (50-50). Δηλαδή, βλέπουμε ότι η στρατηγική της αναδιάρθρωσης αύξησε σημαντικά την απόδοση πάνω από 51% στην εν λόγω περίοδο (5.920$ έναντι 3.908$).
Συμβουλές από τον Benjamin Franklin:
Να αποφεύγεις το ανέντιμο κέρδος, διότι
κανένα ποσό δεν μπορεί να αντισταθμίσει την οδύνη της φαυλότητας.
Μίλα λίγο, κάνε
πολλά
Αν θέλεις να
γίνεις πλούσιος , σκέψου την αποταμίευση μάλλον παρά την απόκτηση. Η Ισπανία
απέτυχε να πλουτίσει από τις Ινδίες διότι τα έξοδα της είναι ίσα με τα έσοδά
της.
