The Amaltheia's Investment Portfolio: ΜΟΥΣΙΚΗ (Μανώλης Χιώτης, Μαίρη Λίντα)

Μανώλης Χιώτης

Ο Μανώλης Χιώτης ήταν ένας από τους σημαντικότερους μουσικοσυνθέτες της Λαϊκής μουσικής και σπουδαίος δεξιοτέχνης του μπουζουκιού. Έφερε επανάσταση στην ελληνική μουσική, και στο λαϊκό τραγούδι γενικότερα επινοώντας τη τετράχορδη παραλλαγή του μπουζουκιού, αλλά και δημιουργώντας το πρώτο "κοσμικό κέντρο".

Γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου 1921 στη Θεσσαλονίκη (κατ' άλλες αναφορές στο Ναύπλιο). Ο πατέρας του λεγόταν Διαμαντής Χιώτης, ένας βαρύμαγκας γεννημένος στον Πειραιά. Από μικρή ηλικία άρχισε ν΄ ασχολείται με τα λαϊκά όργανα και ξεκίνησε να μαθαίνει κοντά σε Θεσσαλονικιό μουσικοδιδάσκαλο αρχικά κιθάρα, μπουζούκι και στη συνέχεια ούτι. Έτσι από 15 ετών όταν η οικογένειά του μετακόμισε στο Ναύπλιο ο Μανώλης Χιώτης άρχισε να εργάζεται επαγγελματικά ως μουσικός.

Το 1935 περίπου ήλθε στην Αθήνα προκειμένου να σπουδάσει βιολί όταν τότε και γνωρίστηκε με τον Στράτο Παγιουμτζή ο οποίος και τον προσέλαβε να παίζει δίπλα του μπουζούκι στο κέντρο «Δάσος» του Βοτανικού. Το 1937 ο Μ. Χιώτης ακολουθώντας το ρεμπέτικο μοτίβο ηχογραφεί το πρώτο του τραγούδι «το χρήμα δεν το λογαριάζω» που έγινε αμέσως επιτυχία. Μέχρι τον πόλεμο αλλά και μετά απ΄ αυτόν συνέχισε να γράφει τραγούδια πλην όμως βλέποντας ότι με το «κλασικό» μπουζούκι δεν μπορούσε να αποδώσει γρηγορότερες σε ρυθμό μουσικές εκτελέσεις, προχώρησε στη μεγάλη καινοτομία προσθέτοντας άλλη μία χορδή στο όργανο δημιουργώντας έτσι το «τετράχορδο μπουζούκι». Με το τετράχορδο πλέον μπουζούκι άνοιξε ο ορίζοντας για ασύλληπτες σε ταχύτητα εκτελέσεις σε σχέση με το κλασικό μπουζούκι.

Ταυτόχρονα στη δεκαετία του 1950 πρώτος αυτός εφαρμόζει τη χρήση του ενισχυτή σε λαϊκό όργανο. Έτσι καινοτομώντας αρχίζει η περίοδος του αρχοντορεμπέτικου όπου πλέον το μπουζούκι γίνεται αποδεκτό και από την λεγόμενη υψηλή κοινωνία για χατίρι της οποίας άρχισε επιλέγοντας να γράφει τραγούδια με λατινοαμερικάνικο χαρακτήρα κυρίως του μάμπο. Αυτή η δεύτερη καινοτομία του, τον καθιέρωσε πλέον ως ηγέτη ιδιαίτερης μουσικής σχολής και τραγουδιού από το κοινό της εποχής του. Εκείνη ακριβώς την περίοδο ο αθηναϊκός τύπος τον αποκαλούσε «οδηγό του μπουζουκιού στα σαλόνια».
Το πρώτο κέντρο διασκέδασης που ο ίδιος δημιούργησε ήταν, μετά τον πόλεμο, το κοσμικό κέντρο “Πίγκαλς”, που ήταν και το πρώτο «κοσμικό κέντρο» της Αθήνας. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 συνέχισε να παρουσιάζει το πρόγραμμά του στο πασίγνωστο τότε κέντρο «Σπηλιά» ή «Σπηλιά του Παρασκευά» στον Πειραιά , που ήταν διαμορφωμένος ανάλογα ο χώρος προ του αρχαίου Σηραγγίου, στη πίστα του οποίου γυρίστηκαν και τα περισσότερα πλάνα των σχετικών κινηματογραφικών του συμμετοχών.
Στη δεκαετία του 1960 ο Μανώλης Χιώτης περιλαμβανόταν μόνιμα σε ειδικό πίνακα Ελλήνων καλλιτεχνών της εθιμοτυπικής υπηρεσίας του Υπουργείου Εξωτερικών για τη προτεινόμενη διασκέδαση των υψηλών επισκεπτών της Χώρας. Ο Μανώλης Χιώτης είχε τραγουδήσει μπροστά σε πολλούς Ηγεμόνες και άλλους αρχηγούς Χωρών ενώ είχε κληθεί επί τούτου ακόμη και στο Λευκό Οίκο στα γενέθλια του Προέδρου Λίντον Τζόνσον.
Ο Μανώλης Χιώτης φέρεται να έγραψε περισσότερα από 1500 τραγούδια. Ανεξάρτητα όμως αυτού πολύ τακτικά συμμετείχε και ως σολίστ σε ηχογραφήσεις και πολλών άλλων λαϊκών συνθετών. Χαρακτηριστικό υπήρξε το γεγονός ότι ο Μίκης Θεοδωράκης στηρίχθηκε ακριβώς στη δεξιοτεχνία του Μ. Χιώτη κατά την πρώτη του επίσημη δισκογραφική του παρουσία με τον «Επιτάφιο» του Γιάννη Ρίτσου, συνεργασία που συνεχίστηκε και στο "Λιποτάχτες", "Αρχιπέλαγος" κ.ά.. Την ίδια εποχή συνεργάσθηκε ομοίως και με τον Μάνο Χατζιδάκι.
Οι μεγαλύτερές του επιτυχίες αποδόθηκαν από την τραγουδίστρια Μαίρη Λίντα, που υπήρξε η δεύτερη σύζυγός του για μια δεκαετία, με την οποία και εμφανίσθηκε στον κινηματογράφο. Σημειώνεται ότι ο Μανώλης Χιώτης είχε παντρευτεί τρεις φορές. Η πρώτη του σύζυγος, την οποία λέγεται ότι την είχε απαγάγει δεδομένου ότι ήταν 14 ετών, ήταν η Ζωή Νάχη με την οποία και απέκτησε δύο παιδιά. Το 1958 παντρεύτηκε τη σπουδαία παρτεναίρ του Μαίρη Λίντα ένας γάμος γεμάτος επιτυχίες που όμως έληξε απρόσμενα το 1967 – 1968. Στη συνέχεια ο Μανώλης Χιώτης παντρεύτηκε την Μπέμπα Κυριακίδου με την οποία και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του.

Ο Μανώλης Χιώτης πέθανε αιφνίδια από καρδιακή ανεπάρκεια στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο της Αθήνας τις πρώτες πρωινές ώρες της ημέρας των γενεθλίων του στις 21 Μαρτίου του 1970. Η αγγελία του θανάτου του συγκίνησε το πανελλήνιο. Όλοι οι κρατικοί τότε ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί (ΕΡΤ και ΥΕΝΕΔ) έκαναν ειδικές αφιερώσεις, ενώ ο ημερήσιος Τύπος του απέδωσε ιδιαίτερους εγκωμιαστικούς τίτλους.

πηγή: κείμενο από http://el.wikipedia.org, video από google/YouTube

Μαίρη Λίντα
Ένα όνομα και μια σταδιοδρομία με ξεχωριστή λάμψη στο ελληνικό τραγούδι.

Αρχή από το Αλκαζάρ, στα ταλέντα του Ορέστη Λάσκου, παιδί θαύμα από 7 ετών και ο Λάσκος την ξεχωρίζει, την προσλαμβάνει και τη βαφτίζει Μαίρη Λίντα.

Η σταδιοδρομία της αρχίζει από τότε στο θέατρο, όπου χορεύει και τραγουδά ελαφρά τραγούδια. Παράλληλα σπουδάζει χορό στη σχολή Μοριάνωφ.

Στη δισκογραφία ξεκινά στην αρχή της δεκαετίας του 50. Πρώτος της δίσκος 78 στροφών ¨Το πικρό ποτήρι¨ του Κώστα Καπλάνη.

Την ίδια εποχή συνεργάζεται με όλους σχεδόν τους συνθέτες του λαïκού τραγουδιού. Είναι τότε που γνωρίζεται με το Μανώλη Χιώτη, με τον οποίο θα αποτελέσουν στα μετέπειτα χρόνια ένα από τα κορυφαία δίδυμα του λαïκού τραγουδιού με πάμπολες επιτυχίες ανάμεσα στις οποίες τα: ¨Αφού το θες¨, ¨Ηλιοβασιλέματα¨, ¨Περασμένες μου αγάπες¨, ¨Πάρε με στο τηλέφωνο¨,¨Λαός και Κολωνάκι¨ κ. α.
Μετά το 1960 ερμηνεύει τραγούδια μεγάλων συνθετών του έντεχνου, όπως των Μ. Xατζιδάκι, Μ. Θεοδωράκη, Γ. Μαρκόπουλου και μεγάλων ποιητών,όπως Νίκου Γκάτσου, Τάσου Λειβαδίτη κλπ.

Είναι η μοναδική ερμηνεύτρια των αριστουργηματικών ηχογραφήσεων των έργων ‘Επιτάφιος’ και ‘Αρχιπέλαγος’.

Στη δεκαετία του ΄60 είναι που κάνει επιτυχίες, όπως τη ¨Μυρτιά¨, ¨Μαργαρίτα Μαγιοπούλα¨, ¨Με το άσπρο μου μαντήλι θα σ’ αποχαιρετίσω¨, ¨Ροδιά τετράκλωνη¨, ¨Ροδόσταμο¨, ¨Μαργαρίτα Μαργαρώ¨.

Παίρνει το πρώτο βραβείο στο φεστιβάλ του Ε. Ι. Ρ. με το ¨Αθήνα κόρη του ουρανού¨ του Χατζηαποστόλου. Ακολουθεί πρώτο βραβείο με την ¨Απαγωγή¨ του Μίκη Θεοδωράκη.

Συνολικά συμμετείχε σε 45 κινηματογραφικές ταινίες.

Μετά το χωρισμό της με το Μανώλη Χιώτη συνεχίζει την επιτυχημένη καριέρα της και τις εμφανίσεις σε μεγάλες πόλεις της Ευρώπης, της Αμερικής και της Αυστραλίας.

Δίσκοι που γράφτηκαν τα τελευταία χρόνια είναι ¨Μαίρη Λίντα Σήμερα¨ -Κριμιζάκη, Μπιζάνη, ¨Μάνα μου¨ - Γιάννη Σπανού, Τασούλας Θωμαΐδου,¨Των Ανέμων τα μετάξια¨ με νέους συνθέτες.

Τα τελευταία χρόνια περιοδεύει στην Ελλάδα με μεγάλη επιτυχία, ενώ κυκλοφόρησε βιβλίο με τη ζωή της, με τον τίτλο «Μανώλης Χιώτης – Μαίρη Λίντα», σε επιμέλεια του Μάκη Δελαπόρτα.